>

di 9 maart 2010 - vandaag is het 19-11-2024

Van Roy Tweeboom is niet zoveel informatie op internet te vinden. Wel veel over zijn lessen, maar niet over hem persoonlijk. De twee Hyves-sites die zijn naam dragen, blijken ook niet van hemzelf afkomstig te zijn. Latinnet werd nieuwsgierig en nodigde Roy daarom uit voor een interview. (Klik op de foto voor vergroting)

Roy is op 20 april 1971 op Curaçao geboren. Vroeger had hij een grote hobby: samen met zijn vader antieke auto’s restaureren, van die oude Amerikanen. Dat doet zijn vader nog steeds, maar Roy heeft er geen tijd meer voor. Op 18-jarige leeftijd vertrok hij naar Groningen om economie te studeren aan de Rijksuniversiteit Groningen. Voor een Antilliaan is het niet vreemd om elders te gaan studeren. Na de middelbare school is het meestal de vraag waar verder gestudeerd wordt: een college of university in Amerika of een universiteit Nederland. ‘Het was voor mij en mijn ouders vrij snel duidelijk dat ik naar het buitenland zou gaan.’ Zijn ouders ziet hij niet zo vaak als hij zou willen. Ze waren erbij toen Plaza Danza op 5 april 2008 werd geopend. Vol trots hebben ze die gebeurtenis meegemaakt, maar Roy was eigenlijk te moe om zelf van hun aanwezigheid te genieten. Het bouwproces had hem gesloopt.

Gegrepen door de dans

De liefde voor het dansen is hem niet met de paplepel ingegoten. Als enige van de familie ging Roy het ‘dansvak’ in. ‘Ik ben in Groningen begonnen met dansen. Gewoon op stap, bij De Troubadour en vervolgens heb ik lesgenomen bij dansschool Alegria van Ewald Chocolaad, waar ik mijn eerste stappen van Françoise leerde. Dat was in januari 1991. Ik ben na de les meteen op de dansavond gebleven. Mijn traject was wat dat betreft anders dan de meeste mensen. Ik ben begonnen met naar feesten gaan en daarna heb ik pas les genomen. Dat was in het Platformtheater, in een ruimte achter de bar. Ik heb zo’n drie seizoenen lessen gevolgd bij Alegria en daarna ben ik naar Amsterdam gegaan om te lessen. Ik zat vijf uur in de trein voor een uurtje les. Op de donderdag van Ben Bron en op de vrijdag van Jesus Cobas. De dingen die ik leerde probeerde ik over te brengen op mijn vrienden en zo begon ik beetje bij beetje les te geven. In 1995 ben ik een eigen dansschool begonnen. In een sportzaal aan het Goudenregenplein… Eigenlijk zat daar geen vast plan aan vast. Ik ben naar OCSW gegaan… kreeg de sleutel, had een zaal (met spiegels!), heb een postertje gemaakt, advertentie in De Gezinsbode en de UK, had wat cd’s verzameld en bezat een draagbaar radiootje. Investering totaal 600 gulden. Als er niemand zou komen, ging ik niet failliet. Dat was de gedachte erachter.’

Is er een goede samenwerking tussen de Groningse dansscholen?

‘Er zijn momenten, dat er samengewerkt wordt. Een aantal jaren geleden bijvoorbeeld tijdens de Latin Dance Night. Alle dansscholen verzorgden toen workshops. De meest recente samenwerking dateert van Serious Request, toen was er één persoon die de zaak coördineerde. Waarom die samenwerking niet vaker van de grond komt, is mij niet helemaal duidelijk.’ Bij Serious Request werd Roy benaderd om Plaza Danza als locatie een rol te laten spelen. Hij besefte dat dat bij andere dansscholen op bezwaar kon stuiten. Maar, zegt Roy, ‘het hogere belang was het goede doel. Daarvoor zet je toch je eigen belang opzij. Alle dansleraren waren welkom om in Plaza Danza een workshop of demonstratie te geven tijdens de actie.’

Een dansles bij SalsaRoy is pittig, is Roy een perfectionist…?

‘Bij mijn lessen gaan gezelligheid en niveau samen. Het is afhankelijk van het moment. Ik ben een perfectionist, maar als ik zou doen, zoals ik zou willen doen… dan zou die term perfectionist meer tot zijn recht komen. Ik kan bijvoorbeeld een hele les besteden aan het herhalen van de basispassen. Maar niet iedereen vindt dat leuk. Als mensen mij een perfectionist noemen, denk ik: Je hebt nog niet eens een percentage gezien van hoe ik kan zijn en hoe ik wil zijn. Hou je hart vast als ik echt de ware aard van het beestje laat zien. Je hebt natuurlijk ook met mijn persoonlijk smaak te maken. Ik wil je alles laten zien: niet alleen ‘lijn’ en LA-style, maar ook de Cubaanse stijl, waaronder de Rueda. Los daarvan heb je maat en ritme. Als iemand niet in de maat danst, of niet in de maat wil dansen, heeft dat voor mij ook met niveau te maken. Ik ben constant bezig met hoe ik mijn groepen moet samenstellen. Je hebt te maken met leeftijd, danservaring. Je hebt te maken met de wensen en de mogelijkheden van de klanten. Mijn ideaalbeeld zou zijn dat iedereen die zich hier inschrijft, zegt: ‘Deel me maar in en jij mag kiezen tussen maandag tot en met vrijdag en tussen 19.15 en 20.30 uur en jij mag kiezen waar.’ Dat is dan het perfectionisme in mij. Ik zou graag willen dat mensen dat vertrouwen in mij uitspreken. Dan kan ik de mooiste groepen samenstellen.’

Kan iedereen leren dansen?

‘Vroeger gingen cursisten niet altijd automatisch door naar een hogere groep, als ze de techniek niet goed beheersten. Met als gevolg dat sommige cursisten boos op me werden. Ik vind het niet erg als mensen over me praten, maar zeg hoe het echt zit. 

Als iemand de schuld niet bij zichzelf legt, maar bij mij of een ander… dat is niet fijn. Iedereen kan een goede basis leren, maar sommigen zouden moeten accepteren dat het niet meer wordt dan de ‘basis’. Dat is misschien gechargeerd gezegd, maar zo’n uitspraak wordt niet altijd gewaardeerd. Ik heb twee benen maar Usain [Bolt, een Jamaicaanse sprinter en wereldrecordhouder] heeft ook twee benen en ik heb niet de illusie dat ik net zo hard kan lopen als die vent. Dat is niet realistisch en zo is het ook met dansen. Misschien moet je zeggen: ‘Dit is wat ik kan en ik hou het daarbij’.

Het is ook een verarming in de salsa algemeen, vind ik. Door de ene kant van de markt – de klant – wordt het opgedrongen om zoveel mogelijk figuurtjes te krijgen en de andere kant van de markt – de dansscholen – gaan daarin mee. Ik steek de hand in eigen boezem, wat dat betreft. De manier waarop ik heb leren dansen, daarvan zouden veel mensen zeggen: ‘Doei’. Ik was bij Ewald drie maanden lang alleen maar aan het stappen…’

Zumba

Sinds vorig jaar kun je bij Plaza Danza ook Zumba-lessen volgen. Een dansschool mag dat alleen doen als het officiële Zumba-certificaat is behaald. Roy volgde daarvoor een tweedaagse training in Parijs. ‘Ik dacht al snel ik heb een papiertje, ik mag de naam Zumba op mijn site zetten, maar ik beheers het zelf niet. Ik ben ook met een open mind naar Parijs gegaan. Ik wilde in eerste instantie gewoon kijken wat het was. Qua aerobics was het voor mij te hoog gegrepen, maar qua salsakant niet. Ik vond wel dat als ik een Zumba-leraar zou aannemen, dat ik zou moeten weten waar ik over praatte. Het is mijn dansschool en ik moet de leraren wel kunnen beoordelen. Gelukkig heb ik Krista Jaarsma gevonden. Die vond ik per toeval. Ik zag haar Afrikaanse dans geven en dacht: ‘Die moet ik hebben’. Zonder te weten dat ze ook al Zumba-lessen gaf. Dus dat was snel gepiept.’

Je kent iedereen bij naam… een gave?

‘Ik doe er geen moeite voor. Ik ken ook sommige e-mailadressen uit mijn hoofd… Ik vind het prettig om te weten met wie ik praat. Tijdens de lessen kan ik ook persoonlijker aanwijzingen geven. Niet zo van ‘jij met dat groene shirt een stap naar voren…’ maar ik noem de cursisten bij naam.’ 

Heb je als dansleraar een streepje voor bij de dames?

‘Ik voel juist niet dat ik een streepje voor heb. Dat heeft misschien ook te maken met hoe mensen naar mij kijken. Ik heb het gevoel dat mensen geen hoogte van me krijgen, zich afvragen hoe mijn pet ervoor staat en me misschien wat afstandelijk vinden. En dat ben ik eigenlijk ook wel. Ik merk dat ook wel. Misschien ben ik niet zo benaderbaar. Dat is zoals ik ben en daar voel ik me ook prettig bij. Ik heb heel veel leerlingen, maar ik voel me prettig om afstand te bewaren en niet iedereen toe te laten. Dat is ook wel mijn karakter. Sommigen kunnen dat als arrogant ervaren. Ik krijg ook wel eens het verwijt dat ik Hemingway’s binnen kom lopen en dat ik mensen niet eens groet. Maar soms wil ik gewoon naar binnengaan, op die trap gaan zitten en via die spijlen naar de dansvloer zitten staren. Soms denken mensen dan dat ik zit te kijken hoe iedereen het doet, maar ik ben dan helemaal in mijn eigen wereld. Knop om, elf uur ’s avonds, de week is voorbij. Schluss.’

Plaza Danza, de verbouwing… zou je het nog eens doen?

‘Ja! Maar dan anders. Als ik de middelen zou hebben, dan zou ik meteen met de gemeente onderhandeld hebben, over de ruimte aan de Ebbingestraat. Die plannen zijn er nog steeds, maar je hebt te maken met bestemmingsplan, een verbouwing, kortom dan moet er flink wat geld tegenaan gegooid worden. Het zit er binnenkort aan te komen… ik denk dat ik in de zomer met de sloop begin. Uiteindelijk komt het wel, maar het moet allemaal in eigen beheer.’

Is Plaza Danza concurrent van de kleinere zalen?

‘Nee, Plaza Danza is in een aantal opzichten anders, en zit daarmee niet in het vaarwater van andere zalen. Plaza Danza is multifunctioneel, verschillende dingen onder één dak. Een prachtige ruimte met meerdere zalen, een mooie dansvloer, een bar… Een plek waar je kunt lessen, vrijdansen, waar feesten zijn, je kunt de zaal huren, of gewoon lekker onderuitzakken in de banken met een drankje.  Hemingway’s bijvoorbeeld is klein en knus. Ik heb het indertijd opgezet. Het is ontstaan uit De Troubadour, in de tijd dat ik in verschillende zalen danslessen gaf. De eigenaar vond echter dat er niet voldoende omzet werd gegenereerd door de salsa-avond. Op dat moment ging Hemingway`s open en samen met Robert Adams zijn we een combinatie begonnen van eerst salsa en later op de avond disco. Die mensen kwamen wel voor de salsa, maar niet voor de disco. En toen was Adams om.’ 

Is er een reden waarom het aantal bezoekers van salsafeesten terugloopt?

‘Het was in de hoogtijdagen nergens zo druk als in Hemingway’s. Maar het is nergens meer zo druk als vroeger. Bij Hemingway’s wordt alleen nog op de benedenverdieping gedanst, het Platformtheater heeft ook veel minder bezoekers en ik zie het ook op mijn eigen feesten in Plaza Danza. Waar dat aan ligt, ik weet het niet. Er zijn nog steeds veel mensen die lessen, maar het percentage ‘feestgangers’ is minder geworden.

Begin februari bijvoorbeeld was het volle bak in Antwerpen in Café Local! Diezelfde dag hier in Groningen in het Heerenhuis… nauwelijks publiek. Misschien is een van de redenen dat cursisten zich te zeer gebonden voelen aan de locatie van hun eigen dansschool. Waarbij ik wil opmerken dat ik mijn cursisten stimuleer om ook naar andere feesten dan feesten in Plaza Danza te gaan. Het valt me wel op dat er een hechte groep van salsero’s is die niet in Plaza Danza komt. Die gaan structureel overal naar toe, maar komen niet hier.’

Is er toekomst voor Plaza Danza?

‘Ik heb dit in eerste instantie opgezet als mijn passie en voor andere mensen die die passie delen, maar ik merk steeds meer dat andere evenementen, bruiloften, promotiefeesten e.d. een beslag gaan leggen op de bezetting van de locatie. Het wordt meer een multifunctioneel centrum dan een dansschool. Op een gegeven moment krab je je wel op je hoofd, als je een feest geeft waar maar een man of dertig op afkomt. Als het salsapubliek zijn locaties en uitgaansmogelijkheden wil behouden voor de langere termijn, moet er wat veranderen. Degenen die alleen maar cursussen volgen, hebben daar natuurlijk geen boodschap aan, maar ik denk niet dat deze dansvorm dan in stand kan blijven. Niet in de mate zoals nu, met onder meer Plaza Danza, Alfonso, Joël Feliz, Casa de la Trova, Martini Dance Centre e.d. Wat een veelzijdigheid aan aanbod. Als dat wegvalt, vrees ik op termijn toestanden zoals met het stijldansen. Welke stijldansscholen heb je nog in Groningen? Dat is voor mij een schrikbeeld. Ik waarschuw er mijn leerlingen ook voor. Op de woensdagavond neem ik de mensen die er nog zijn mee naar Platform. Op een zaterdag bijvoorbeeld neem ik mijn demonstratiegroepje mee naar het feest van Juan Carlos. Bij een grote groep heerst er een soort desinteresse om buiten de lessen iets te doen… Vroeger gaf ik in zeven verschillende zalen les, de feesten waren druk bezocht. Nu heb ik alles onder één dak, je komt uit de les de trap af en de muziek staat aan. Ik snap dat mensen het tegenwoordig druk hebben, maar plak er toch lekker een halfuur voor of na de les aan vast.’

Hoe ziet een doosneedag van Roy eruit?

‘Dat is heel verschillend, maar bijvoorbeeld vandaag ben ik om 09.00 uur opgestaan, douchen, eten en om een uur of tien ben ik bij Plaza Danza. Mijn werkdag eindigt vandaag om 23.00 uur. En dat ritme zeker vijf dagen in de week. Soms heb ik weekenden met twee avonden feest. Ik slaap thuis, ben daar misschien acht uur per dag aanwezig en de rest breng ik door in Plaza Danza. Ik sta niet altijd lachend op om aan mijn werk te gaan, maar beslist ook niet met tegenzin. Ik merk wel eens dat ik de hele dag aan het rennen ben, maar dan heb ik het zelf niet goed georganiseerd. Het werk levert volop afwisseling. Bezoeken aan de groothandel, het geven van workshops en lessen etc.’ 

Komt je dansschool niet in de knel door de andere activiteiten in Plaza Danza?

‘De tijd zal het uitwijzen of bijvoorbeeld de vrijdagavond kan blijven bestaan voor de danslessen. Je moet op een gegeven moment kiezen of je danslessen geeft of dat de ruimte gebruikt wordt voor een bruiloft of personeelsfeest voor meer dan 100 man met eten en drinken en alles erop en eraan. Een groep van 40 man is nog wel te combineren met de lessen. Dan kan ik de ruimte in twee gedeeltes scheiden.

Ik heb als ondernemer twee petten op. De ene is de dansschool, m’n passie, en de tweede is de horecaman die het moet hebben van de omzet.’ 

Wat zijn je toekomstplannen?

‘Uitbreken richting Ebbingestraat. De zaalverhuur, de horeca, het pand moet vaker gebruikt worden. En, een verbreding van de dansvormen. Misschien gaan we ook stijldansen aanbieden… Niet alle dansvormen passen overigens bij Plaza Danza en bij mij. Streetdance bijvoorbeeld, linedance, breakdance… dat is een heel ander publiek. Bij Zumba had ik trouwens ook even twijfel.

Uiteindelijk stop ik met lesgeven. Dat is afhankelijk van hoe de zaken zich ontwikkelen. Hoe beter het met Plaza Danza gaat, hoe meer druk dat geeft op mij persoonlijk. Om echt ’s avonds voor de groepen te staan. Op de lange termijn doe ik misschien deze toko van de hand. De dansschool voor persoon a, de horeca voor persoon b en Roy vertrekt met de noorderzon.’

Hoe zie je de samenwerking met www.latinnet.nl?

‘Latinnet heeft een ingang bij alle dansscholen en ik maak er ook gebruik van. Ook adverteer ik. Verder kijk ik altijd op hun website of er nieuws is. Vooral omdat ik het nu zo druk heb, kan ik niet van alles op de hoogte blijven. Nu heb ik één plek waar ik alles kan vinden. Dus ik maak zeker gebruik van latinnet.nl.’

---

 

 

Copyright - Disclaimer - Privacy

Betrokken organisaties

Plaza Danza Zaalverhuur, Groepsuitjes & Danslessen

 Meer Latin nieuws